The Mixtape Vol. 1

Κάποτε περνούσαμε ώρες μπροστά απ' το ηχοσύστημα του μπαμπά γράφοντας κασέτες και άλλες τόσες ώρες ψάχναμε τρόπους να τις βάλουμε στη σχολική τσάντα της γκόμενάς μας (γιατί τότε αρκούσε να γουστάρεις μόνο εσύ για να την αποκαλείς γκόμενα στον θείο), τώρα υπάρχει το κομπιούτερ, το ιντερνέτ και η λίστα του γουινάμπ (κι ο θείος υπάρχει, να 'ναι καλά ο άνθρωπος).


Αφού σκάλισα λοιπόν το κομπιούτερ μου, βρήκα μερικά απ' τα αγαπημένα μου τραγούδια, του τώρα, του πριν κάνα εξάμηνο και του κάποτες, έφτιαξα ούτο το ηλεκτρονικό κασσετομείγμα και θα ήταν μεγάλη μου χαρά να το μοιραστώ μαζί σας (πώς το έθεσα έτσι ο πούστης).


Ελπίζω πως δε θα είναι το τελευταίο, ανάλογα πάντα και με τις αντιδράσεις. Καλή ακρόαση σε όποιον έχει την υπομονή να το κατεβάσει (77mb δεν είναι πολλά, έχουμε αναβαθμιστεί πλέον).

Rapidshare Link

*Knock Knock* Who's there?

Me, I kill you!

Useless Wooden Toys

Περνάει τόσος καιρός απ' το ένα blog στο άλλο που φυσικά δεν έχουν καμία σύνδεση μεταξύ τους, καμία συνέχεια.

Είναι ψυχολογικό trick για να σας λείπω και να κεντρίζω το ενδιαφέρον με κάθε ένα "τοίχο κειμένου" που σας πετάω στα μούτρα, πείθω ε; Tricks υπάρχουν για κάθε θέμα στη ζωή, ο καλύτερος ταχυδακτυλουργός κερδίζει "το παιχνίδι" και στα παιχνίδια ήμουν πάντα καλός, ελπίζω να μην αποτυγχάνω σε αυτό.

Όταν όμως είσαι σίγουρος γι'αυτό που θες να κάνεις ή ακόμα και να πεις, γιατί να χρησιμοποιήσεις ένα trick και να μην είσαι ευθύς; Τι έχεις να χάσεις; Μη μου πεις το ρομάντζο, το μυστήριο κτλ αυτά είναι μαλακίες, το ρομάντζο το βρίσκεις παντού, αν το θέλεις, δεν είναι ανάγκη να κάνεις τη ζωή σου δύσκολη μόνο και μόνο επειδή είσαι φλώρος και δεν έχεις τα αρχίδια να είσαι ευθύς.

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνεις και να πεις πράγματα και ένας απ' τους χειρότερους είναι.. να είσαι ευθύς. Ναι, αλλά πάντα μετά τις στροφές έρχεται και η τελική ευθεία, υπάρχει λόγος που τη λένε ευθεία.. για να πας ντουγρού ρε κεφτέ!

Εδώ ο Κόσμος Καίγεται...

..και το μουνί ξυρίζεται που λέει κι ο πατήρ.

Καίγονται δάση, καίγονται μυαλά, καίει μανάραμ καίει. Οι εκλογές μας μάραναν, κοντά 100.000 υποψήφιοι φοιτητές περιμένουν τις βάσεις (μα τι ηλίθιο σύστημα), άλλοι περιμένουν το πόρισμα, άλλοι την εξεταστική, μας πέταξαν και τις εκλογές έτσι για το σασπένς.

Ο Κωστάκης, ο Γιωργάκης και η Αλέκα, σα να ξεκινάς να πεις ανέκδοτο είναι ρε πούστη μου, δε τους πιάνουν οι ζουλού να τελειώνουμε; Ο ένας λέει θα παρουσιάσει ένα νέο σύστημα για τους συνταξιούχους που δε θέλουν να τελειώσουν έτσι άδοξα και τόσο νωρίς τη καριέρα τους (65, εφηβεία ακόμα). Θα μπορούν, λέει, να συνεχίσουν να δουλεύουν για λίγο ακόμα, δε το πολυέψαξα, αλλά αν βάζουν μέσα και τους καθηγητές σε αυτό το σύστημα.. τη πουτσίσαμε. Ο άλλος λέει θα φέρει τη "μεγάλη αλλαγή" στη παιδεία, ρε θα μας αφήσετε ήσυχους επιτέλους;

Μπεχ.. Επίσης άκουσα στη ζούλα το νέο σιντάκι από Morcheeba και κάτι λείπει, η κανούρια τραγουδιάρα.. τη πούλεψε κι αυτή μου φαίνεται.

Περάσαν Μέρες Και Μήνες

..φέρνοντας πάντοτε τον πανικό, που λένε και τα Βόρεια Αστέρια, να μη το πω κι εγώ; να το πω, πέρασαν μέρες και μήνες φέρνοντας πάντα τον πανικό, ορίστε το είπα, τι κατάλαβες τώρα; :να μαλάκα:

Αυτομουντζώνομαι μη μασάς, δε συμβαίνει συχνά τελευταία.. είμαι μπίζι να μουντζώνω άλλους. Που λες.. πού ήμανε; ναι, πέρασαν μέρες και μήνες από τότε που πόσταρα στο μπλογκ. Τι να πω άλλωστε;

Θα μου πεις, γιατί, τώρα τι έχεις να πεις; τίποτα θα σου απαντήσω. Άπλα πήρα ένα mail απο μια φίλη (είναι φίλη της κατηγορίας "low bap" αυτή, πώς ειναι το hip hop + κάτι; ε, αυτή είναι φίλη + κάτι) που χε ένα λινκ προς ένα μπλογκ με ένα βίνδεο ομιλίας του Πολύδωρα (τι παλικάρι) στη βουλή και σκέφτηκα ότι καμιά φορά έχει πλάκα να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου με τους συγκαμένους του ιντερνΕτ.

Αγαπητέ συγκαμένε, από τότε που έγραψα τελευταία φορά και το ΤΕΙ άνοιξε και ο κώλος μου άνοιξε, αφού βρήκα δουλειά, βρήκα γυναίκα, πήγα διακοπές, θυμάμαι πλέον τι έκανα το χρονικό διάστημα ξύπνηματος-καφέ (τίποτα απολύτως του-μπου-χου). Μόνο με τη σχολή είχα ενα μικρό πρόβλημα, πήγα να τους κάνω ό,τι μου καναν.. να τους γράψω στα αρχίδια μου δηλαδή, αλλά δε φάνηκαν να πολυνοιάζονται, γι αυτό λέω να τους δώσω λίγη σημασία, έτσι για το γαμώτο.

Τα υπόλοιπα δε φαίνονται να άλλαξαν τόσο, ο καφές πάλι φραπές είναι, ο ρεπάμπλικ πάλι μουσικάρα παίζει και οι τύποι στο χιπχοπ τζι αρ ακόμα νομίζουν ότι κάθε δίσκος που βγαίνει είναι ένα θαύμα της σύγχρονης τέχνης.


Για να μη ξεχνιόμαστε

We sleep all day..

Είπα να κάνω ένα καφέ και να γράψω σ' αυτό το αναθεματισμένο blog που στοιχειώνει το μυαλό μου εδώ και κανένα μήνα. Η απραξία έχει ποτίσει τον εγκέφαλό μου περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ακόμα και η σκέψη μου μένει άπραγη.

Κοιμάμαι, ξυπνάω, φτιάχνω καφέ, κάθομαι στο pc. Όλα τόσο μηχανικά που αν προσπαθήσω να θυμηθώ τι έκανα όταν ξύπνησα είναι σαν απλά να σηκώθηκα απ' το κρεβάτι και να τηλεμεταφέρθηκα στο γραφείο μ' ένα τασάκι κι έναν καφέ που δεν ήταν εκεί πριν 1". Ακόμα και η λίστα στο winamp είναι ίδια, δε την αλλάζω, απλά το τρέχω και πατάω play, άνοιξα το profile μου στο lastfm από περιέργεια και είδα πως τον τελευταίο μήνα ακούω συνέχεια 5-6 συγκεκριμένους δίσκους, πάλι καλά δε γράφει πόση ώρα ακούω τον ίδιο σταθμό.

Ελπίζω να έχετε κουμαντάρει το χρόνο σας καλύτερα, πιο δημιουργικά από εμένα τον τελευταίο μήνα.. κι μια πυραμίδα από τραπουλόχαρτα να έχετε φτιάξει είστε σε καλύτερη μοίρα.

Ω ρε και ν ανοίξει κάνα ΤΕΙ ε;
πλάκα με κάνεις;

Koop Island Blues by Koop

Hello my love
It's getting cold on this island
I'm sad alone
I'm so sad on my own
The truth is
We were much too young
Now I'm looking for you
Or anyone like you

We said goodbye
With the smile on our faces
Now you're alone
You're so sad on your own
The truth is
We run out of time
Now you’re looking for me
Or anyone like me

Na na na na…

Hello my love
It's getting cold on this island
I'm sad alone
I'm so sad on my own
The truth is
We were much too young
Now I'm looking for you
Or anyone like you