Εδώ ο Κόσμος Καίγεται...

..και το μουνί ξυρίζεται που λέει κι ο πατήρ.

Καίγονται δάση, καίγονται μυαλά, καίει μανάραμ καίει. Οι εκλογές μας μάραναν, κοντά 100.000 υποψήφιοι φοιτητές περιμένουν τις βάσεις (μα τι ηλίθιο σύστημα), άλλοι περιμένουν το πόρισμα, άλλοι την εξεταστική, μας πέταξαν και τις εκλογές έτσι για το σασπένς.

Ο Κωστάκης, ο Γιωργάκης και η Αλέκα, σα να ξεκινάς να πεις ανέκδοτο είναι ρε πούστη μου, δε τους πιάνουν οι ζουλού να τελειώνουμε; Ο ένας λέει θα παρουσιάσει ένα νέο σύστημα για τους συνταξιούχους που δε θέλουν να τελειώσουν έτσι άδοξα και τόσο νωρίς τη καριέρα τους (65, εφηβεία ακόμα). Θα μπορούν, λέει, να συνεχίσουν να δουλεύουν για λίγο ακόμα, δε το πολυέψαξα, αλλά αν βάζουν μέσα και τους καθηγητές σε αυτό το σύστημα.. τη πουτσίσαμε. Ο άλλος λέει θα φέρει τη "μεγάλη αλλαγή" στη παιδεία, ρε θα μας αφήσετε ήσυχους επιτέλους;

Μπεχ.. Επίσης άκουσα στη ζούλα το νέο σιντάκι από Morcheeba και κάτι λείπει, η κανούρια τραγουδιάρα.. τη πούλεψε κι αυτή μου φαίνεται.

Περάσαν Μέρες Και Μήνες

..φέρνοντας πάντοτε τον πανικό, που λένε και τα Βόρεια Αστέρια, να μη το πω κι εγώ; να το πω, πέρασαν μέρες και μήνες φέρνοντας πάντα τον πανικό, ορίστε το είπα, τι κατάλαβες τώρα; :να μαλάκα:

Αυτομουντζώνομαι μη μασάς, δε συμβαίνει συχνά τελευταία.. είμαι μπίζι να μουντζώνω άλλους. Που λες.. πού ήμανε; ναι, πέρασαν μέρες και μήνες από τότε που πόσταρα στο μπλογκ. Τι να πω άλλωστε;

Θα μου πεις, γιατί, τώρα τι έχεις να πεις; τίποτα θα σου απαντήσω. Άπλα πήρα ένα mail απο μια φίλη (είναι φίλη της κατηγορίας "low bap" αυτή, πώς ειναι το hip hop + κάτι; ε, αυτή είναι φίλη + κάτι) που χε ένα λινκ προς ένα μπλογκ με ένα βίνδεο ομιλίας του Πολύδωρα (τι παλικάρι) στη βουλή και σκέφτηκα ότι καμιά φορά έχει πλάκα να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου με τους συγκαμένους του ιντερνΕτ.

Αγαπητέ συγκαμένε, από τότε που έγραψα τελευταία φορά και το ΤΕΙ άνοιξε και ο κώλος μου άνοιξε, αφού βρήκα δουλειά, βρήκα γυναίκα, πήγα διακοπές, θυμάμαι πλέον τι έκανα το χρονικό διάστημα ξύπνηματος-καφέ (τίποτα απολύτως του-μπου-χου). Μόνο με τη σχολή είχα ενα μικρό πρόβλημα, πήγα να τους κάνω ό,τι μου καναν.. να τους γράψω στα αρχίδια μου δηλαδή, αλλά δε φάνηκαν να πολυνοιάζονται, γι αυτό λέω να τους δώσω λίγη σημασία, έτσι για το γαμώτο.

Τα υπόλοιπα δε φαίνονται να άλλαξαν τόσο, ο καφές πάλι φραπές είναι, ο ρεπάμπλικ πάλι μουσικάρα παίζει και οι τύποι στο χιπχοπ τζι αρ ακόμα νομίζουν ότι κάθε δίσκος που βγαίνει είναι ένα θαύμα της σύγχρονης τέχνης.


Για να μη ξεχνιόμαστε